Corrupt governments do not receive more state-to-state aid: Governance and the delivery of foreign aid through non-state actors

یک نتیجه اصلی ادبیات تخصیص کمک این است که کیفیت حکومت در کشورهای دریافت کننده بر میزان کمک های خارجی تأثیری نداشته باشد. کشورهای کمک کننده ممکن است به دلیل معضلی که دارند، ممکن است به کشورهای فقیر تحت کنترل کمک کنند: کشورهایی که بیشترین نیاز را دارند، معمولا دارای نهادهای مناسب نیز نیستند. این مقاله استدلال می کند که اهدا کنندگان تلاش می کنند تا این مشکل را با ارائه کمک از طریق بازیگران غیر دولتی حل کنند. با استفاده از سهام کمک و همچنین میزان مطلق کمک های اختصاص یافته از طریق کانال های دولتی و غیر دولتی و با توجه به ابعاد مختلف حکمرانی، شواهدی ارائه می دهیم که از طریق سازمان های غیر دولتی و سازمان های چندجانبه کنار گذاشتن دولت ها در واقع واکنش به نهادهای دولتی ضعیف است. این تاثیر در بخش های حمایتی قوی تر است که اهدا کنندگان می توانند به آسانی بین کانال ها سوئیچ کنند و برای سطح بالاتری از منافع اقتصادی در میان اهدا کنندگان ضعیف تر باشند.