Assessing individuals' deprivation in a multidimensional framework

در زمینه اندازه گیری فقر چند بعدی، به نظر می رسد قابل قبول است فرض کنیم که وقتی افراد در برخی از ابعاد محروم می شوند و در سایر نقاط محروم می شوند، می توان مجاز به انجام یک نقش بی اهمیت در ارزیابی فقر آن افراد سطوح با این حال، این ویژگی ساده و جذاب با تقریبا تمام شاخص های فقر چندملیتی که در ادبیات ارائه شده اند تا کنون نقض شده است، زیرا آنها به اصل اصطلاح "قوی تمرکز" پایبند هستند. این مقاله طبقه ای از شاخص های فقر چندمعیه را نشان می دهد که در هنگام محاسبه محرومیت افراد اجازه می دهد که معیارهای محروم و غیر محروم مشخص شود. نتایج تجربی بر اساس «نظرسنجیهای جمعیت شناختی و سلامت» از 54 کشور نشان می دهد که ارزیابی های ما از فقر چندمرحلهای می تواند به طرز چشمگیری متفاوت باشد، زمانی که تمرکز شدید بیش از حد محدود به نظر می رسد به نفع نسخه های ضعیف تر از اصل.