Shared accountability and partial decentralization in local public good provision

اصلاحات غیرمتمرکز اخیر در کشورهای در حال توسعه اغلب منجر به همزیستی چندگانه حکومت در حوزه های سیاستگذاری شده می شود، و موجب مسائل مربوط به پاسخگویی جدید می شود. این مقاله یک نظریه تئوری جدیدی را برای اثرات کارایی چنین «تقسیم بندی هزینه های جزئی» فراهم می کند. این یک مدل آژانس سیاسی است که در آن دو سطح از دولت در ارائه خدمات عمومی محلی مشارکت دارند و رای دهندگان ناقص در مورد هر سهم دولت در خدمت عمومی هستند. یک نتیجه مرکزی از این مدل این است که تمرکززدایی جزئی فقط مطلوب است، در صورتی که مزایای مکمل عمودی در ارائه خدمات عمومی، هزینه کاهش پاسخگویی را که از طریق تعاملات استراتژیک عمودی است که از طریق پروسه انتخابات عمل می کنند، بیشتر می کند. از طریق مدل های مختلف، تعامل بین تمرکززدایی و دموکراتیزه کردن، تحلیل می شود. از یک دیدگاه مثبت، مدل پیش بینی ارتباط بین انگیزه های انتخاباتی و عدم تمرکز زدایی تعادل را نشان می دهد.