The long-run macroeconomic impacts of fuel subsidies

بسیاری از کشورهای در حال توسعه و در حال ظهور یارانه ای برای محصولات سوختی دارند. با استفاده از یک مدل اقتصاد باز باز با یک بخش غیر تجاری، من نشان می دهم که این یارانه ها به سطوح پایدار دولت های کلان اقتصادی نظیر مصرف، عرضه نیروی کار و رفاه کل کمک می کنند. این یارانه ها می تواند منجر به از بین رفتن مصرف غیر نفتی، تخصیص ناکارآمد میان بخش های کار و سایر تحریم ها در متغیرهای کلان اقتصادی شود. در سراسر دولت های ثابت، رفاه کل با این یارانه ها کاهش می یابد. این نتیجه برای یک کشور بدون تولید نفت و برای صادر کننده نفت خالص است. تحریفات در قیمت های نسبی که توسط یارانه تعیین شده است، بیشترین زیان های رفاهی را ایجاد می کند. نحوه پرداخت یارانه اهمیت ثانوی دارد. اگر یارانه ها با انتقال یکسان از ارزش برابر جایگزین شوند، رفاه کامل به میزان قابل توجهی افزایش خواهد یافت.