Domestic politics and the formation of international environmental agreements

ما تاثیر سیاست داخلی را بر سیاست بین المللی محیط زیست بررسی می کنیم، با ترکیب یک بازی کلاسیک از تشکیل ائتلاف، پدیده ای از لابی با گروه های ویژه ای. در انجام این کار، ما به تئوری توافقنامه های زیست محیطی بین المللی کمک می کنیم که عمدتا فرض می شود که دولت ها تصمیم گیری می کنند بر اساس مجموعه ای از انگیزه های منافع عمومی. نتایج ما نشان می دهد که لابی بر انتشار گازهای گلخانه ای ممکن است بر اندازه ائتلاف پایدار در روش های ضد انحرافی تأثیر بگذارد. به طور خاص، یک لابی قدرتمند تجاری ممکن است انگیزه های دولتی برای امضای توافق را افزایش دهد، با ارائه آن به قدرت چانه زنی قوی در رابطه با این لابی در مرحله انتشار. این امر سبب کاهش کل انتشار گازهای گلخانه ای می شود که تعداد کشورهای موجود در آن زیاد نیست. ما همچنین نشان می دهیم که چیزها به طور اساسی تغییر می کنند، زمانی که لابی دهی به طور مستقیم بر تصمیم های عضویت بستگی دارد، و این نشان می دهد که هر دو هدف و زمان لابیگری برای تصمیم گیری های اعضای تصمیم گیری، انتشار و رفاه تاثیر می گذارد.