The fiscal cost of weak governance: Evidence from teacher absence in India

بازگشت نسبی به استراتژی هایی که ورودی ها را افزایش می دهد در مقابل کسانی که ناکارآمدی را کاهش می دهند یک سوال کلیدی برای سیاست های آموزشی در کشورهای کم درآمد است. با استفاده از مجموعه داده های جدید پانل ملی مدارس در سراسر 1297 روستا در هند، نشان می دهیم که سرمایه گذاری های عمومی بزرگ در آموزش و پرورش طی دهه گذشته موجب بهبود قابل ملاحظه ای از اقدامات مبتنی بر ورودی کیفیت کیفی شده است، اما تنها کاهش قابل ملاحظه ای در ناکارایی که توسط غیبت معلم اندازه گیری می شود. در معلومات ما 6/23 درصد از معلمان در زمان بازدید از مدارس غیر رسمی غایب بودند و ما تخمین می زنیم که هزینه حقوق و دستمزد غیبت معلم غیر مجاز 1.5 میلیارد دلار در سال است. ما دو همبستگی قوی در داده های پانل نماینده ملی پیدا می کنیم که یافته های آزمایش های کوچکتر را تأیید می کنند. اول، کاهش نسبت دانشجویان و معلمان با افزایش غیبت معلم ارتباط دارد. دوم، افزایش تعداد فرکانس مانیتورینگ مدرسه به شدت با فقدان معلم پایین ارتباط دارد. با استفاده از این نتایج، ما نشان می دهیم که کاهش ضعف ها با افزایش فرکانس نظارت می تواند بیش از ده برابر موثرتر در افزایش نسبت موثر دانش آموز و معلم نسبت به استخدام معلمان بیشتر باشد. بنابراین، سیاست هایی که ناکارآمدی در هزینه های آموزش عمومی را کاهش می دهد، احتمالا بازده های حاشیه ای را به مراتب بالاتر از آنچه که ورودی را افزایش می دهد، افزایش می دهد.