A political economy perspective on technology innovation in the Kenyan clean cookstove sector

در کنیا، مانند بسیاری از کشورهای جنوب صحرای آفریقا، "آشپزخانه های پاک" به عنوان راه حل برای چالش های مختلف بهداشتی، محیط زیست و معیشت ترویج می شوند. پس از دهه های برنامه، نیاز به درک بهتر اینکه آیا آشپزخانه های پاک واقعا مصرف انرژی خانگی را تغییر می دهند یا نه، چرا که نه. این تئوری ترکیبی از ادبیات سیستم های نوآوری تکنولوژیکی و اقتصاد سیاسی است. این مقاله نقاط ضعف اصلی این بخش را برجسته می کند و توضیحاتی را برای موفقیت محدود تلاش هایی برای معرفی آشپزخانه های تمیز به ارمغان می آورد. آشپزخانه های پاک باقی می مانند یک سیستم نوآورانه نوآورانه در کنیا هستند، ضعف های اصلی آن عبارتند از عدم هدایت استراتژیک، سطح پایین مشروعیت در میان دولت و مصرف کنندگان و تجمع دانش و یادگیری ضعیف. در صورت عدم دخالت دولت معنی دار، گزینه های تکنولوژیکی و مدل های تجاری تحت تاثیر منافع و هنجارهای بازیگران خارجی قرار می گیرند، از جمله تأکید بیشتر بر نتایج سلامت از سایر معیشت و مزایای محیط زیست. رفتن به جلو، دستیابی به یک تغییر در مصرف انرژی پخت و پز بستگی به نقش دولت های ملی و ایالت دارد. انگیزه های مالی که در سال 2016 معرفی شده است و در طرح توسعه پایدار انرژی برای همه کشورها کار می کنند نشانه هایی از مشارکت بیشتر با چالش های انرژی خانوار است.