Social tourism and self-efficacy

تصور می شود که گردشگری اجتماعی به نفع روانشناسی مهم برای جمعیتی که از لحاظ اقتصادی و اجتماعی محروم است، باشد. این پژوهش تجربی نشان می دهد که آیا این مزایای فردی با منافع اجتماعی و اقتصادی به جامعه با تمرکز بر افراد بیکار مرتبط است. مزایای روانشناختی از لحاظ خودکارآمدی و مزایای اجتماعی-اقتصادی در نظر گرفته شده است. یافته های متفاوتی از داده ها نشان می دهد که تعطیلات باعث ایجاد محیط های فعال می شوند که باعث تغییرات مثبت در کارآیی شرکت کنندگان می شود و موجب تاثیر مثبتی بر رفتار جستجوی شغلی آنها می شود. اثرات مثبت نیز با توجه به رفتارهای مربوط به راه های جایگزین اشتغال مانند داوطلبانه مشخص می شود. با توجه به این که این تغییرات رفتاری، عوامل تعیین کننده عمده ی بازپرداخت را شامل می شود، پیشنهاد می شود که گردشگری اجتماعی ممکن است برای پیوستن به سیاست های بیکاری موجود باشد.