Mass tourism and water efficiency in the hotel industry: A case study

گردشگری توده ای که به طور سنتی همراه با استفاده ناپایدار از منابع طبیعی و کاربردهای شدید زمین است، اغلب به عنوان عامل اصلی زیست محیطی در مناطق ساحلی شناخته می شود. با این وجود، گردشگری گردشگری جمعی معموال دارای یک پیکربندی جمع و جور و عمودی شهری است و نشان داده شده است که استفاده از منابع آب بیشتر از سایر مقصد های توریستی کم چگالی استفاده می شود. این مقاله به بررسی اینکه چگونه متغیرهای اصلی شناسایی شده توسط ادبیات به عنوان تعیین کننده های مصرف آب هتل ها بر بهره وری آب در هتل ها در لورئیت د مار، یک مقصد گردشگری شناخته شده گردشگری در کاسترا براو در اسپانیا تأثیر می گذارند، بررسی می شود. نتایج یک مدل ترکیبی خطی ثابت نشان می دهد که هتل های بزرگ و بلند که هزاران نفر از گردشگران را جذب می کند نیز از لحاظ بهره وری آب از مقادیر کمتری برخوردارند.