The Globe Sustained: Shakespeare's allegory for sustainable development

نظریه پایداری نشان می دهد که مسئله پایداری یک مسئله جهت گیری ارزش است. در یک مطالعه اخیر، کلااس ون ادموند یک الگوی درونی از یک دایره متقاطع را شناسایی کرد که نشان دهنده جهت گیری های مثبت و متناقض است که تجزیه آنها باعث گرایش های نامطلوب می شود. این مقاله نشان می دهد که تمثیل های شکسپیر برای ارزیابی ارزش هایی که مورد پیگرد قرار می گیرند دعوت می شوند، بر اساس یک الگوی چرخه ی مشابه در جهت ارزش گذاری، حرکت و از مرکز کار آثار شکسپیر. آثار شکسپیر که آینه تمثیل را به چالش های پایداری معاصر سپرده است، پیش بینی روایت های پایداری را برای جامعه به طور گسترده و بازیگران فردی خود پیش بینی می کند. نتایج این تحقیق در بحث های معاصر در مورد "فرسایش" ارزش های اروپایی بسیار مهم است، زیرا نشان می دهد که چگونه می توان الگوهای مداوم ارزش اروپایی و نحوه شکل گیری این الگوها را در ارتباط با مسائل معاصر پایداری بررسی کرد.