On design and deployment of two privacy-preserving procedures for judicial-data dissemination

موسسات مانند سازمان های دولتی و علمی اطلاعات را برای کسب اعتماد عمومی به اشتراک می گذارند. از سوی دیگر، به اشتراک گذاری اطلاعات ممکن است موجب نقض حریم خصوصی شود و اعتماد ذینفعان را به این موسسات به اشتراک گذاری اطلاعات تضعیف کند. بنابراین، به اشتراک گذاری اطلاعات ممکن است با هدف کسب اعتماد از طریق شفافیت کار کند. علاوه بر این، ترس از نقض حریم خصوصی بالقوه، انتشار اطلاعات را برای به اشتراک گذاشتن حداقل یا بدون اطلاعات مجبور می کند. در این سهمیه، ما دو روش ارائه می کنیم - به اصطلاح روش دسترسی محدود و روش دسترسی آزاد - برای انتشار اطلاعات برای اهداف متضاد شفافیت و حفظ حریم خصوصی. این رویه ها می توانند به طور مستقیم یا با استفاده از یک شخص ثالث مورد اعتماد به اشتراک گذاری داده ها را با درخواست کنندگان داده در متن سازمان قضایی عمومی ما به اشتراک بگذارند. ما این مصنوعات طراحی را در زمینه سازمانی توسعه داده و عملیاتی کرده ایم و رویه های حاصل از تعاملات عملیاتی درون سازمان ما بوجود آمده است. به همین ترتیب، پرس و جو از دانش خود را به عنوان یک تحقیق طراحی عمل می تواند در نظر گرفته شود. این مشارکت رویکرد ما را توصیف می کند و نشان دهنده تحقیقات الهام گرفته از فعالیت ما است، که در آن ما بینش های به دست آمده را به اشتراک می گذاریم و برخی از دستورالعمل های طراحی را ارائه می دهیم - مانند ارائه کنترل استفاده از طریق بازخورد ضمنی و صریح، به اشتراک گذاشتن اطلاعات با دانشمندان و برای اهداف علمی و اتخاذ پیشبرد تعهد استراتژی - برای سیستم های اطلاعاتی که هدفشان در به اشتراک گذاری اطلاعات در محیط واقعی و در حفظ حفظ حریم خصوصی است.