Material meanings: 'waste' as a performative category of land in colonial India

تقریبا هفت دهه پس از "تقسیم بندی"، سیاست گذاری در هند همچنان توسط دسته های استعماری خالی از سکنه است. تمرکز بر روی رده "فضاهای خالی"، که در بحث های اخیر در مورد سیاست های زیستی سوخت در هند نقش اصلی را ایفا می کند، مطالعه می کنیم که چگونه در طی حل و فصل دائمی درآمد زمین در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم هندوستان استقلال یافت. به طور خاص، ما ردیابی می کنیم که چگونه این دسته در معرض معانی مختلف از طریق برخورد آن ها با اشخاص مختلف غیر انسانی و انسانی در تنظیمات فضایی و زمانی متفاوت قرار گرفت. اشخاصی که با آن روبرو بودند، نه تنها ایده ها و اخلاقیات حاصل از مفاهیم نظری مانند حقوق طبیعی لاک، بلکه خاک و آب در سرزمین های متنوع و موجودات زنده و ساخته شده برای زندگی در این سرزمین ها بود. معنای چندگانه این دسته بندی منجر به بحث و اختلاف میان مدیران استعماری در مورد راه هایی که قرار دادن و توزیع دائمی آن باید باشد. با نقشه برداری از این بحث ها و اختلافات، ما تلاش می کنیم دو چیز را انجام دهیم. اولا ما یک روایت ایجاد می کنیم که در آن دسته های مستعمرات غالب و قوانین مربوطه قدرت قدرت یک جانبه را برای اصلاح واقعیت ها و شیوه های استعمار ندارند. دوم، ما تلاش می کنیم که واقعیت ها و شیوه هایی را که در شکل گیری قوانین اداری مستعمراتی حاشیه نشین شده یا نادیده گرفته شده اند، شناسایی و شناسایی کنیم. ما می خواهیم روایت هایی مانند ما، می تواند به گسترش امکانات برای اعمال شیوه های جدید دکولونی و تقسیم بندی ساخت، استفاده و تبدیل معانی کمک کند.