Droughts, state-citizen relations and support for political violence in Sub-Saharan Africa: A micro-level analysis

بعید است که خشکسالی بر حمایت از خشونت سیاسی تأثیر بگذارد مگر آنکه با شرایط نامساعد اجتماعی و سیاسی همخوانی داشته باشد. در این مقاله پیشنهاد می کنم که حمایت از خشونت در خلال خشکسالی بستگی به روابط مردم با دولت و نحوه برخورد آن ها با آسیب پذیری های آنها در برابر شوک های ناشی از کمبود آب و هوایی داشته باشد. خشکسالی فشارهای جدی اقتصادی را بر روی افراد تحت تاثیر قرار می دهد، به ویژه در کشورهای جنوب صحرای، که دسترسی به منابع جایگزین آب اغلب محدود است. افرادی که از روابط خوب با رژیم نشسته لذت می برند و از طیف وسیعی از خدمات عمومی بهره مند می شوند احتمال بیشتری برای بروز این فشارها وجود دارد. از سوی دیگر، افرادی که به لحاظ سیاسی، غفلت و ناسازگار با مشکلات خشکسالی مواجه شده اند و احتمالا دولتشان را سرزنش می کنند. این، به نوبه خود، می تواند راه را برای تأیید نگرش های رادیکال و حتی خشونت علیه دولت و طرفداران (پیش فرض) سیاسی آن هموار کند. نتایج تجزیه و تحلیل من تا حدی این ایده را تایید می کند. به نظر می رسد که قرار گرفتن در معرض خشکسالی بر روی نگرش نسبت به خشونت های سیاسی تاثیری قابل توجهی نداشته باشد. با این حال، من متوجه می شوم هر دو افرادی که از لحاظ سیاسی تبعیض آمیز هستند و افرادی که به سرزمین خود اعتماد ندارند، تمایل بیشتری برای تأیید خشونت های سیاسی در هنگام خشکسالی شدید دارند. این یافته ها که در تعدادی از مشخصات مدل های جایگزین مطابقت دارند، نشان می دهد که روابط شکننده دولت-شهری در فرایندهای مرتبط با خشکسالی و حمایت از خشونت های سیاسی نقش مهمی دارد.