The effect of heterogeneous structure of glass-forming liquids on crystal nucleation

یک مدل برای توصیف هسته کریستال پیشنهاد شده است که با مفاهیم تئوری هسته ی کلاسیک ناهمگن فضایی مایعات شیشهای تشکیل شده است. فرض بر این است که فرایندهای هسته ای ممکن است با نرخ قابل تشخیص فقط در مناطق مضر (نرم) ادامه یابد و در قطعات جامد مانند (سفت و سخت) سرکوب می شوند. تعیین مناسب کسری از مناطق جامد مانند مایع به عنوان وابستگی به درجه حرارت این روش اجازه می دهد تا یک توافق رضایت بخش میان نظریه هسته ای کلاسیک و آزمایش نه تنها در درجه حرارت نسبتا بالا، بلکه در دماهای پایین تر از حداکثر سرعت هسته. این مدل با موفقیت در چند عینک سیلیکات مورد آزمایش قرار گرفت و نشانگر هسته حجم همگن بود. بعضی از پدیده های دیگر در تعامل کریستالیزاسیون و انتقال شیشه نیز مورد بحث قرار داده می شود تا مستقل از اعتبار فرضیه اساسی ما را مورد بررسی قرار دهد.