Multi-layer Graph Theory Utilisation for Improving Traceability and Knowledge Management in Early Design Stages

تصمیم گیری در فرآیند طراحی اغلب طراحان را به چالش می کشد تا اولویت بندی مشخصات و متغیرها را برای توسعه راه حل هایی که به اهداف مورد نیاز نزدیک تر است، اختصاص دهد. با توجه به حمایت از تصمیمات خود، مهندسین و طراحان از ابزار و روش های مختلفی استفاده می کنند که باعث کاهش عدم قطعیت در طراحی می شود. با این وجود، بسیاری از این سیستم های پشتیبانی تصمیم در مراحل دیر طراحی، مانند طراحی دقیق و طراحی تولید، متمرکز شده اند، حتی اگر امکان استفاده از محصول جدید در مراحل اولیه وجود داشته باشد. مسائل مربوط به این شرایط اغلب به فرایندهای طراحی مربوط به طراحی چند فیزیک مربوط می شود که تغییرات متغیرهای مربوط به هندسی ممکن است بر عملکرد راه حل تاثیر بگذارد و تجزیه و تحلیل ردیابی تاثیر تغییرات ممکن است بازفرآوری را تولید و از دست بدهد از زمان، به خصوص زمانی که این روابط پیچیده است و با تجزیه و تحلیل معادلات به راحتی قابل شناسایی نیست و باید تجزیه و تحلیل دستی از الزامات انجام شود. این مقاله در ارائه یک مدل ردیابی برای مراحل اولیه طراحی مبتنی بر نظریه گراف قرار دارد. پیشنهادات اطلاعات تولید شده در طراحی، از الزامات ورودی (زمینه زبانی) تا مدلسازی ریاضی و تعریف متغیرها (فیلد حقیقی) را پشتیبانی می کند. این اطلاعات به لایه های مختلفی تقسیم شده است، که به یک رویکرد چند سطحی از نظر مدیریت اطلاعات اجازه می دهد. این مدل همچنین یک راه حل جدید برای ارزیابی رأس در مدل گراف دارد و شامل یک مدل است که حاشیه مسیر بهبود، اهمیت و انعطاف پذیری هر مشخصات و نحوه رفتار آن بر متغیرهای طراحی مرتبط با آن تاثیر می گذارد. هدف از مدل پیشنهادی، ارائه شده به طراحان، از مرحله طراحی مفهومی، یک روش است که می تواند به طور خودکار سطح همبستگی بین هر متغیر جفت و مشخصات با استفاده از درخت های اطلاعات و زنجیره ای که می تواند آنها را به هم متصل کند وجود دارد یا یک اتصال از طریق معادلات نیست.