Solar impacts on the sustainability of economic growth

اقتصاددانان اصلی از مدل های مختلف رشد برای پیش بینی تعامل بین رشد اقتصادی پایدار و تجمع بی پایان سرمایه استفاده کرده اند در حالی که در اکثر موارد نگرانی های محیطی و منافع منفی آنها منعکس شده است. در این مقاله، من یک مدل اقتصادی ساختاری ارائه می دهم که به صراحت امکان تعامل بین اقتصاد و یک اکوسیستم را فراهم می کند. مدل پیشنهادی نشان می دهد که با توجه به طیف گسترده ای از توسعه و زیرساخت های اجتماعی-اقتصادی، در حالیکه رشد جمعیت ممکن است دلیلی برای مسیر رشد مداوم باشد، به دلیل محدودیت منابع و محیط زیست اثر منفی دارد. این به این علت است که فعالیت های اقتصادی و رشد جمعیت به دلیل کاهش محیط زیست، باعث کاهش محیط زیست می شود، در حالی که عنصر بعد تاثیر منفی بر استانداردهای زندگی دارد. داده های جمع آوری شده با تمرکز بر اجزای اقتصادی مختلف نشان می دهد که نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه ممکن است به کمتر از صفر برسد، زیرا جمعیت با میزان انباشت سرمایه و کاهش زیست محیطی رشد می کند. در نهایت، با توجه به سناریوهای مختلف استفاده از انرژی خورشیدی برای رشد اقتصادی، یک عامل استقامت قابل اجرا برای توسعه پایدار ممکن است روشهای استفاده از انرژی جایگزین را با تمرکز بر انرژی خورشیدی ترویج کند. با این حال، با توجه به سرعت و جهت پیشرفت تکنولوژیکی و استفاده از انرژی، نمی توان این کار را انجام داد.