Can chaos be observed in quantum gravity?

نسبیت عام کامل تقریبا مطمئنا "آشوب" است. ما استدلال می کنیم که این موضوع یک مفهوم عدم انعطاف پذیری را شامل می شود: یک مدل عمومی نسبیت عام، حداقل زمانی که به مواد جالب کیهان شناختی مرتبط است، احتمالا دارای نه مشاهدات دیفر متفاوت و نه فاز فاز کاهش یافته است. به این ترتیب، مفهوم استاندارد مشاهدات باید گسترش یابد تا شامل مشاهدات متمایز غیر قابل تمایز یا حتی غیر متضاد باشد. اینها نمی توانند ساختار پواسون جبری را حمل کنند و یک کوانتیزه استاندارد را قبول نکنند؛ در نتیجه یک مسئله نمایندگی کوانتومی از مشاهدات گرانشی روبرو می شود. این پیامدهای عمیقی برای یک نظریه ی کوانتومی گرانش دارد، که ما در یک مدل ساده برای یک سیستم با محدودیت همیلتون که به طور کامل یکپارچه می شود، بررسی می شود. ما نشان می دهیم که مبنای کوانتیزاسیون بر روی توپولوژی استاندارد، محدودیت نیمه کلاسیکی را محدود می کند و حتی می تواند هر گونه راه حل برای محدودیت های کوانتومی را منع کند. راه حل پیشنهادی ما برای این مشکل این است که توپولوژی را اصلاح کنیم تا مجموعه ای کامل از مشاهدات دیراک پیوسته شود. در مدل اسباب بازی، معلوم می شود که یک پالایش به توپولوژی نوع پلیمری، به عنوان مثال استفاده شده در گرانش حلقه، کافی است. بر اساس کوانتیزاسیون مدل اسباب بازی بر روی این توپولوژی دقیق، مجموعه ای کامل از مشاهدات کوانتومی دیراک و محدودیت نیمه کلاسیک مناسب را می یابیم. این استراتژی برای نظر سنجی های کاندیدای واقع گرایانه از گرانش کوانتومی قابل اجرا است و به این ترتیب، راه حلی برای یک مشکل طولانی مدت است که نشان می دهد که پیامدهایی برای مفهوم کوانتیزاسیون وجود دارد. کار ما یک جنبه کیفی جدید از هرج و مرج در فیزیک را نشان می دهد و یک راه جدید تحقیق در مورد هرج و مرج در گرانش را باز می کند که در بینش عمیق در ساختار گرانش کوانتومی اشاره دارد.