The relationship between physical activity, meaning in life, and subjective vitality in community-dwelling older adults

در این مطالعه، نقش بالقوه معنی در زندگی به رابطه بین فعالیت بدنی و انقباض ذهنی در بزرگسالان سالمند مورد بررسی قرار گرفت. دوازده و پنجاه سالمند مسکن محلی ابزارهایی را برای ارزیابی فعالیت بدنی، یعنی زندگی و حیاتی ذهنی، به پایان رسانده اند. نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که فعالیت فیزیکی با هر دو معنی در زندگی و حیات ذهنی رابطه مثبت دارد. علاوه بر این، رابطه بین فعالیت بدنی و حیات وحش به طور جزئی با معنای زندگی در میان گذاشته شد. اگرچه مطالعات قبلی همواره تأثیر مثبت فعالیت جسمانی بر زنده بودن را دریافتند، مطالعه حاضر نشان داد که تمرکز بیشتر بر تمرکز بر فعالیت جسمانی، بلکه در معنا در زندگی، به منظور زنده نگهداشتن بزرگان است. علاوه بر این، تمرکز بر معنا در زندگی می تواند یک راه سازنده برای ادامه حیات بخشیدن به افراد مسن است که قادر به فعالیت بدنی منظم نیستند.