Making Cancer Rehabilitation Services Work for Cancer Patients: Recommendations for Research and Practice to Improve Employment Outcomes

سرطان و درمان آن می توانند منجر به اختلالاتی شوند که عملکرد فیزیکی، روانی-اجتماعی و شناختی را محدود می کنند و مانع از توانایی بیماران در انجام کارهای مرتبط با کار می شود. از آنجاییکه این محدودیت های کاری می تواند هزینه های قابل توجهی در هزینه شخصی و اجتماعی داشته باشد، نیاز به موقع نیاز به شناسایی و ارجاع بیماران به خدمات توانبخشی سرطان برای مدیریت عوارض ناخوشایند درمان و حفظ اشتغال است. تلاش های هماهنگ در 3 حوزه کلیدی بهتر خواهد بود بیماران را به مداخلات توانبخشی که به بهینه سازی اشتغال کمک می کنند، مرتبط کند. اینها عبارتند از: برنامه ریزی برای تاثیر سرطان بر توانایی کار؛ اجرای غربالگری معمول برای اختلالات و تسهیل مراجعه به متخصصان توانبخشی سرطان؛ و تمرکز اقدامات توانبخشی در حفظ اشتغال. استراتژی های هماهنگ برای دستیابی به این سه هدف، از جمله موارد ذیل ارائه شده است: اجرای تغییرات در عمل بالینی به طور منظم برای نمایش نقاط ضعف؛ کار با ارائه دهندگان انکولوژی و بیماران برای درک بهتر مزایای توانبخشی سرطان برای تسهیل ارجاع و جذب؛ آموزش دهندگان خدمات توانبخشی سرطان برای رسیدگی به نیاز افزایش یافته؛ هماهنگی بهتر مراقبت در میان ارائه دهندگان و کارفرمایان؛ و پر کردن شکاف های تحقیقاتی که لازم است به طور فعال پیش بینی کنیم چگونه درمان سرطان بر روی یک کار برای یک بیمار معین تاثیر می گذارد و مداخلات شخصی را برای حفظ توانایی کار به کار می گیرد.