Prevention of Anaphylaxis: The Role of the Epinephrine Auto-Injector

آنافیلاکسی یک بیماری تهدید کننده زندگی است و افرادی که در معرض ابتلا به عوارض احتمالی مزمن هستند قرار دارند. آنافیلاکسی در اغلب موارد توسط ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کمتر شناخته شده و تحت درمان است. مداخله دارویی اولیه در مورد آنافیلاکسی، اپی نفرین است و دستورالعمل ها به طور یکنواخت موافقند که مدیریت سریع آن برای جلوگیری از پیشرفت، بهبود نتایج بیمار و کاهش بستری و مرگ و میر ضروری است. هزینه های مراقبت های بهداشتی به طور بالقوه ناشی از عدم ارائه اپینفرین (بیمارستان ها و دفاتر اورژانسی) به طور کلی بیش از آن از ارائه آن است. بیماران در معرض خطر انسولین تزریقی اپی نفرین را تجویز می کنند تا در صورت وقوع یک ناحیه آنافیلاکتیک به موقع تسهیل شوند. علیرغم توصیه های توصیه شده که بیماران دو بار تزریق انژکتور را در هر زمان حمل می کنند، درصد قابل توجهی از بیماران این کار را انجام نمی دهند، به همین علت هزینه پزشکی به عنوان یکی از دلایل این عدم پذیرش مطرح می شود. با افزایش برنامه های مراقبت های بهداشتی با ریسک پذیری بالا، پایبندی بیمار به توصیه ها ممکن است بیشتر از افزایش هزینه ها تحت تاثیر قرار گیرد. تشخیص و طبقه بندی اپی نفرین به عنوان یک دارو پیشگیرانه توسط نیروی کار ایالات متحده خدمات پیشگیرانه و بیمه گران می تواند دسترسی بیمار، بهبود نتایج و صرفه جویی در زندگی را افزایش دهد.