Conjugative plasmids enable the maintenance of low cost non-transmissible plasmids

بعضی از پلاسمید ها می توانند به وسیله اسپکتروسکوپی به سایر میزبان های باکتری منتقل شوند. اما تقریبا نیمی از پلاسمید ها غیر قابل انتقال هستند. این گونه های پلاسمید تنها می توانند بعد از تجزیه باکتریایی به سلول های دختران میزبان آنها منتقل شوند. مطالعات قبلی نشان می دهد که پلاسمید های غیر قابل انتقال در غیاب انتخاب صفات کدگذاری شده آن ها منقرض می شوند، زیرا باکتری های بدون پلاسمید رقابتی ترند. در اینجا هدف ما شناسایی مکانیسم هایی است که پلاسمید های غیر قابل انتقال را قادر می سازند تا حتی اگر مفید باشند. برای این منظور یک مدل مبتنی بر فرد برای دینامیک جمعیت پلاسمید ساخته شد و به دقت برای سازگاری ساختاری و قابلیت اطمینان مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج ما نشان می دهد که پلاسمید های غیر قابل انتقال می توانند در یک جمعیت ثابت بمانند، حتی اگر آنها بر میزان رشد سلول های میزبان خود تاثیر بسزایی داشته باشند. یک پیش نیاز، همبستگی یک نوع پلاسمید متصل ناقص و پر هزینه است که به طور غیر مستقیم باعث حفظ نوع غیر قابل انتقال می شود. ما پیشنهاد می کنیم که این صورت فلکی ممکن است به عنوان مکانیسم بالقوه حفظ پلاسمید ها و مقاومت آنتیبیوتیکی مرتبط با آن در نظر گرفته شود. این باید در آزمایش های آزمایشگاهی آینده مورد بررسی قرار گیرد.