The influence of cancer on endocrine, immune, and behavioral stress responses

تومورها سیستم های مختلف فیزیولوژیکی را از محیط میکرو محیط محلی، از جمله سیستم ایمنی، عصبی و متابولیسم، تحریک می کنند. با توجه به مشارکت این سیستم ها در پاسخ های استرس فیزیولوژیکی، هدف این بررسی، جمع آوری شواهد در مورد اینکه آیا سرطان تغییر پاسخ های استرس حاد را می دهد یا نه. در اینجا، ما بر پاسخ های استرس که غدد درون ریز، ایمنی و یا رفتاری هستند تمرکز می کنیم. این سوال از لحاظ بالینی مهم است زیرا بیماران مبتلا به سرطان در معرض بسیاری از عوامل استرسور در طول تشخیص و درمان و بعدا بعنوان بازماندگان هستند. تغییرات در پاسخ های استرس آنها ممکن است به طور خاص بر نحوه پاسخگویی به توصیه ها، درمان ها و جراحی تحت فشار تاثیر بگذارد. برای تعیین اینکه آیا تومورها به تنهایی پاسخ های استرس را تغییر می دهند، ادبیات مربوطه با استفاده از مدل های سرطان جوندگان برای اولین بار بررسی می شود. بعد، ادبیات بالینی پیچیده تر در بیماران مبتلا به سرطان به بحث درمی آیند. بر اساس نتایج حاصل از این تحلیل، اهداف پژوهشی پایه و بالینی آینده ارائه شده است. این کار با هدف درک ما از روش های موثر تر درمان بیماران مبتلا به سرطان و حمایت از بقای آن ها درازمدت است.