کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5677158 1595448 2017 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Who Can Diagnose Parkinson's Disease First? Role of Pre-motor Symptoms
ترجمه فارسی عنوان
چه کسی می تواند ابتدا بیماری پارکینسون را تشخیص دهد؟ نقش علائم قبل از حرکت
کلمات کلیدی
بیماری پارکینسون، غیر موتور، پیش موتور تشخیص،
ترجمه چکیده
در سال 1817، جیمز پارکینسون بیماری که نام او را توصیف می کرد. این بیماری به عنوان یک سندرم عصبی شناخته شده با لرزش، استحکام و کندی حرکات شناخته شده است. تقریبا یک صد سال بعد، دژنرسانس نورون ها در موریتی نگریا و سطوح پایین دوپامین به عنوان علت احتمالی بیماری شناخته شد، بنابراین بیماری به عنوان یک اختلال نورولوژیک خالص باقی ماند. در اواخر دهه 1990، علائم غیر حرکتی این بیماری به دلیل ارتباط بالینی آنها و نیز نقش بالقوه آنها در گسترش درک مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک درگیر شد. در دهه گذشته، تمرکز به علائم پیش از حرکت، آن علائم غیر حرکتی که سال ها قبل از شروع حرکت این بیماری در حال وقوع است، تغییر کرده است. علائم اصلی پیشروی عبارتند از: اختلال در رفتار حرکت سریع چشم، هیپوسمی، یبوست و افسردگی. افراد مبتلا به این علائم معمولا توسط یک متخصص مغز و اعصاب دیده نمی شوند، و تا زمانی که آنها با آنها مشورت می کنند، ضررهای عصبی در موریتی نگریا بیش از 50 درصد است. این بررسی به طور کلی ارتباط علائم غیر حرکتی، فراوانی آنها و پیامدهای پاتوفیزیولوژی آنها را خلاصه می کند. همچنین اهم علائم پیش از حرکت و نقش متخصصان غیر متخصص مغز و اعصاب در تشخیص بیماران مبتلا به پارکینسون مورد بحث قرار گرفته است. پس از گذشت دو صد سال از اولین توصیف بیماری، اکنون مشخص است که بیماری پارکینسون یک بیماری سیستمیک است و رویکرد تیم چند منظوره اجباری است.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پزشکی و دندانپزشکی (عمومی)
پیش نمایش مقاله
چه کسی می تواند ابتدا بیماری پارکینسون را تشخیص دهد؟ نقش علائم قبل از حرکت
چکیده انگلیسی
In 1817, James Parkinson described the disease which bears his name. The disease was defined as a neurological syndrome characterized by tremor, rigidity, and slowness of movements. Almost one hundred years later, degeneration of neurons in the substantia nigra and low levels of dopamine were identified as the putative cause of the disease, thus the disease remained as a pure neurological disorder. In the late 1990s, non-motor symptoms of the disease began to gain interest because of their clinical relevance, as well as for their potential role in broadening the understanding of the pathophysiological mechanisms involved. In the last decade, focus has shifted to the pre-motor symptoms, those non-motor symptoms that present years before the motor onset of the disease. The main premotor symptoms include rapid eye movement sleep behavior disorder, hyposmia, constipation and depression. Subjects with these symptoms usually are not initially seen by a neurologist, and by the time they are consulted neuronal loss in the substantia nigra is over 50%. This review summarizes the overall relevance of non-motor symptoms, their frequency and their pathophysiological implications. Also, the importance of pre-motor symptoms, and the role of specialists other than neurologists in diagnosing subjects with Parkinson's disease is discussed. Two hundred years after the first description of the disease, it is now evident that Parkinson's disease is a systemic disease and a multispecialty team approach is mandatory.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Archives of Medical Research - Volume 48, Issue 3, April 2017, Pages 221-227
نویسندگان
, , , ,