کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5681091 1408806 2017 6 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Hodgkin lymphoma
ترجمه فارسی عنوان
لنفوم هوچکین
ترجمه چکیده
لنفوم هوچکین به طور معمول به عنوان یک توده بدون درد معرفی می شود و می تواند به طبقاتی و شکل غالب لنفوسیت های غدد لنفاوی طبقه بندی شود، که هر کدام دارای سن مشخصی از قله های بروز است. اکثر بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین اکنون می توانند درمان شوند. با توجه به این موضوع، درمان با واکنش توموگرافی انتشارات پوزیترون موقت نشان داده شده است به عنوان مؤثر برای شناسایی: (1) بیماران مبتلا به بیماری ریسک ریسک که ممکن است از کاهش در اوج درمان (به منظور محدود کردن خطرات درمان طولانی مدت عوارض مرتبط) در حالی که حفظ اثربخشی درمان؛ و (2) بیماران مبتلا به بیماری فقیر خطر که ممکن است از تشدید درمان اولیه بهره مند شوند. با این حال، یک بخش کوچک از بیماران پس از درمان با اولویت درمان، مقاوم یا عود می کنند. برای چنین بیماران، عامل های جدید بسیار فعال ممکن است بر این مسائل غلبه کنند و بیماران بیشتری را درمان کنند. در آینده، چنین عوامل ممکن است به عنوان درمان اولیه اولیه سمی در بیماران مبتلا به رویکرد روش های درمان معمول متعارف (به ویژه افراد ضعیف یا سالخورده و کسانی که دارای بیماری های متعدد هستند) استفاده می شود، در حالی که ترکیب این عوامل در رژیم های ترکیبی پیش رو ممکن است مقاومت شیمی درمانی را محدود کند بیماری ریسک پذیری / عود بیماری را تحت تأثیر قرار می دهد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پزشکی و دندانپزشکی (عمومی)
چکیده انگلیسی
Hodgkin lymphoma typically presents as a painless mass and can be subclassified into classical and nodular lymphocyte-predominant forms, each of which has characteristic age of incidence peaks. Most patients who develop Hodgkin lymphoma can now be cured. In view of this, therapy adapted to interim positron emission tomography/computed tomography response has been shown as effective to identify: (1) patients with good-risk disease who may benefit from early attenuation of therapy (to limit risks of long-term treatment-associated complications) while maintaining treatment efficacy; and (2) patients with poor-risk disease who may benefit from early treatment escalation. However, a small proportion of patients are either refractory to or relapse after first-line therapy. For such patients, highly active novel agents may overcome these issues and allow more patients to be cured. In future, such agents might be used as less toxic initial therapy in patients intolerant of current conventional treatment approaches (particularly frail or elderly individuals and those with multiple co-morbidities), while incorporating these agents into upfront combination regimens may limit the chemotherapy resistance that underpins refractory/relapsed disease.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Medicine - Volume 45, Issue 5, May 2017, Pages 305-310
نویسندگان
, ,