Blood transfusion

اصطلاح "انتقال خون" به طور کلی به استفاده درمانی خون کلیه یا اجزای آن (سلول های قرمز، پلاکت ها، پلاسما یخ زده تازه، کریوپریسیپاتات) اشاره دارد. انتخاب خون اهدا کننده و تست دقیق توسط سرویس خون ضروری است تا از تأمین امنیت خون مطمئن شود. در بسیاری از درمان های بالینی، انتقال خون می تواند به صرفه جویی در زندگی کمک کند. با این حال، خون اهدا شده یک منبع محدود است، و تمرین خون انتقال خون بیمارستان باید بر روی اطمینان از استفاده مطمئن و مناسب تمرکز کند. مدیریت خون بیمار رویکرد چند رشته ای مبتنی بر شواهد با هدف بهینه سازی مراقبت از بیماران است که ممکن است نیاز به انتقال خون را برای کاهش مصرف اجتناب ناپذیر از اجزای خون داشته باشند. دستورالعمل های بالینی در همه موارد با استفاده از خون و اجزای آنها ضروری است، که توسط آموزش و پرورش و آموزش با ممیزی های معمول انجام می شود. برای به حداقل رساندن اشتباهات، باید بر روی شناسایی دقیق بیمار از طریق نمونه اولیه خون، آزمایش آزمایشگاهی و انتقال خون به مناطق بالینی، قبل از انتقال خون، تاکید شود. گزارش و نظارت بر تمام رویدادهای ناگهانی خون انتقال خون از طریق طرح های ملی حاملگی، زمینه های کلیدی برای عمل و بهبود ایمنی حمل و نقل را برجسته کرده است. طب انتقال خون باید در یک چارچوب قانونی سختگیرانه انجام شود؛ مقررات ایمنی و کیفیت خون 2005 براساس دستورالعملهای خون اتحادیه اروپا پیامدهای بسیار زیادی را برای سرویسهای خون بریتانیا و آزمایشگاههای انتقال خون بیمارستان دارد.