کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5707923 1603841 2017 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Effects of treadmill training with load addition on non-paretic lower limb on gait parameters after stroke: A randomized controlled clinical trial
ترجمه فارسی عنوان
اثر تمرینات تردمیل با اضافه بار بر اندام غیر اعصاب بر پارامترهای راه رفتن پس از سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
علاوه بر بار بر روی اندام غوطه ور، به منظور محدود کردن این اندام و تحریک استفاده از اندام تحتانی پیشنهاد شده است برای بهبود راه رفتن همی پارتیک. با این حال، نتایج متناقض است و تنها اثرات کوتاه مدت مشاهده شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن بار بر اندام غیر اعصاب در طی آموزش راه رفتن تردمیل به عنوان مداخله چند مرحله ای بر پارامترهای حرکت سینماتیک پس از سکته مغزی است. با این هدف 38 بیمار مبتلا به سکته مغزی (میانگین زمان شروع سکته مغزی: 4.5 ماه) به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: آموزش تردمیل با بار (معادل 5٪ وزن بدن) بر روی مچ پا غیر مادری (گروه تجربی) و آموزش تردمیل بدون بار (گروه کنترل). هر دو گروه تمرینات تردمیل را طی دو هفته متوالی (نه جلسه) انجام دادند. پارامترهای پارامتر حرکتی و زاویه ای با استفاده از یک سیستم تحلیل حرکتی در ابتدای، پس از آموزش (در انتهای روزهای مداخله 9 روزه) و پیگیری (40 روز پس از پایان مداخلات) ارزیابی شد. چندین اثر پس از تمرین نشان داده شده است: بیماران سریعتر و با مراحل طولانی و خسته کننده در مقایسه با شروع اولیه سریعتر حرکت کردند و این موفقیت ها را در پیگیری حفظ کردند. علاوه بر این، بیماران بعد از تمرین، در بیشتر مواقع، در کنار هم قرار گرفتند، در حالی که بسیاری از این مزایا را در پیگیری بیشتر داشتند. همه این پیشرفت ها در هر دو گروه مشاهده شد. اگرچه برنامه آموزشی قدم زنی پیشنهادی پارامترهای بهتر راه رفتن برای این بیماران مبتلا به سکته مغزی را فراهم می کند، اطلاعات ما نشان می دهد که افزودن بار به عنوان محدودیت ممکن است مزایای بیشتری برای آموزش راه رفتن را نداشته باشد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی ارتوپدی، پزشکی ورزشی و توانبخشی
پیش نمایش مقاله
اثر تمرینات تردمیل با اضافه بار بر اندام غیر اعصاب بر پارامترهای راه رفتن پس از سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی
چکیده انگلیسی
The addition of load on the non-paretic lower limb for the purpose of restraining this limb and stimulating the use of the paretic limb has been suggested to improve hemiparetic gait. However, the results are conflicting and only short-term effects have been observed. This study aims to investigate the effects of adding load on non-paretic lower limb during treadmill gait training as a multisession intervention on kinematic gait parameters after stroke. With this aim, 38 subacute stroke patients (mean time since stroke: 4.5 months) were randomly divided into two groups: treadmill training with load (equivalent to 5% of body weight) on the non-paretic ankle (experimental group) and treadmill training without load (control group). Both groups performed treadmill training during 30 min per day, for two consecutive weeks (nine sessions). Spatiotemporal and angular gait parameters were assessed by a motion system analysis at baseline, post-training (at the end of 9 days of interventions) and follow-up (40 days after the end of interventions). Several post-training effects were demonstrated: patients walked faster and with longer paretic and non-paretic steps compared to baseline, and maintained these gains at follow-up. In addition, patients exhibited greater hip and knee joint excursion in both limbs at post-training, while maintaining most of these benefits at follow-up. All these improvements were observed in both groups. Although the proposal gait training program has provided better gait parameters for these subacute stroke patients, our data indicate that load addition used as a restraint may not provide additional benefits to gait training.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Gait & Posture - Volume 54, May 2017, Pages 229-235
نویسندگان
, , , , , ,