The (non)-effect of induced emotion on desire for different types of foods

تحقیقات پیشین گسترده نشان داده است که بین هیجان و خوردن رابطه وجود دارد، اما تجربی تجربی از اثرات احساسات اساسی مبتنی بر آزمایش بر میل مردم برای غذاهای متفاوت با کیفیت چگالی و کیفیت طعم وجود ندارد. برای مقابله با این مسئله، از 192 دانشجوی آمریکایی آمریکایی، از 192 دانشجوی آمریکایی از احساسات خشم، غم و شادی استفاده کردیم و سپس آنها میل خود را به مصرف 16 کالای غذایی که کالری کم یا زیاد داشتند و یا شیرین خوشمزه شرکت کنندگان هر دو غذاهای کم شیرین و کالری شیرین و غذاهای کالری پر کالری را بیش از غذاهای کم کالری دوست داشتند. برخی از اثرات تمایل به خوردن نیز در بر داشت، اما احساسات القا شده تاثیری بر نوع غذای مورد نظر نداشت، حتی زمانی که شرکت کنندگان به شدت تجربه احساس علاقه داشتند. یافته های ما برچیده شده است که چگونه احساسات ممکن است بر انگیزه عمومی برای خوردن در مقابل میل به انواع خاصی از مواد غذایی تأثیر بگذارد و اهمیت تحقیق را در حمایت از فرضیه صفر برجسته کند.