Island refuges: Conservation significance of the biodiversity patterns resulting from 'natural' fragmentation

جزایر قریب الوقوعی که در نزدیکی جزیره در امتداد ساحل کیمبرلی از راه دور و ناهموار شمال غربی استرالیا هستند، پناهگاه های حیاتی طبیعی هستند که از بسیاری از فرآیندهای تهدید کننده ای که بر سرتاسر سرزمین مجاور تأثیر می گذارند، جدا شده اند. بین سال های 2007 تا 2014، 27 نفر از بزرگترین این جزایر برای پستانداران غیرمعمول، خفاش ها، خزندگان، پرندگان و گیاهان عروقی نمونه برداری شدند. در اینجا، ما الگوهای هماهنگ در غنای و ترکیب گونه در میان گروه های طبقه بندی را ارزیابی می کنیم و این مربوط به ویژگی های جزیره است. ما مفاهیم حفاظت از الگوهای تنوع زیستی مشاهده شده در زمینه جایگزینی گونه ها، توده و حداقل تعداد جزایر مورد نیاز برای نشان دادن همه گونه ها را در نظر می گیریم. در حالی که رابطه منطقه-گونه به طور مداوم پشتیبانی می شد، اثر انزوای جزیره تنها برای پستانداران غیرمتعارف مشاهده شد. ناهمگنی محیطی و ترتیب فضایی جزایر به شدت تحت تأثیر الگوهای ترکیب گونه قرار گرفتند. ما نشان می دهیم که این الگوی به طور عمده به دلیل جایگزینی گونه ها در جزایر، به جای توزیع است. این الگوهای منعکس کننده تنوع بیشتر گونه های اندمیک منطقه ای است که عمدتا به جزایر مریخی و سنگین تر محدود می شود؛ در حالی که جزایر خشک تر به طور کلی بیشترین گستردگی عمومی را پشتیبانی می کنند. ابعاد ترکیبی الگوهای تنوع زیستی که مشاهده کردیم نشان می دهد که همه جزایر نمونه دارای ارزش حفاظتی بالا هستند. پیامدهای حفاظت از کمبود ظاهری در این سیستم جزیره برای دیگر سیستم های مشابه از جمله مناظر پراکنده مرتبط است.