Autocatalytic networks in cognition and the origin of culture

پیشنهاد شده است که تحول فرهنگی با گذر از شناختی که از طریق شروع ظرفیت برای فراخوانی و تمرین خودکار آغاز شده است، فراهم شده است. در اینجا ما یک ایده جدید را ایجاد می کنیم که مدل های شبکه های اتکاتالیستی به طور جمعی، که برای فهم مبدأ و سازماندهی زندگی ایجاد شده است، همچنین می تواند به توضیح مبدأ نوع ساختار شناختی که امکان تکامل فرهنگ را امکان پذیر می سازد، کمک کند. در این حالت، بازنمایی های ذهنی (به عنوان مثال، خاطرات، مفاهیم، ​​ایده ها) نقش مولکول ها را بازی می کنند و واکنش ها شامل بیان یک نمایندگی توسط دیگر از طریق یادآوری ها و انجمن ها می شود. در "ذهن اپیزودیک"، بازنمایی ها به شکل درشت دانه (خواص بیش از حد چندگانه) هستند که چنین واکنش هایی باید توسط تحریک های خارجی "تحریک" شوند. با افزایش ظرفیت جمجمه، نمایه سازی ها به صورت دقیق تر (ویژگی های بیشتر کدگذاری شده) بیشتر شد، که باعث تسهیل کاتالیزوری بازگشتی می شد و به ارتباط آزاد و جریان های اندیشه پی می برد. در این نقطه، ذهن می تواند نمایندگی ها را ترکیب کند و آنها را به نیازها و موقعیت های خاصی تقسیم کند و به این ترتیب به تکامل فرهنگی کمک می کند. در این مقاله، ما یک مدل شناختی ساده و صریح را پیشنهاد می کنیم که به طور طبیعی به شبکه های اتوکاتالیستی منتهی می شود و به این ترتیب یک مکانیزم ممکن برای انتقال از یک ذهن اپیزودیک پیش فرهنگی به ذهن مافیایی فراهم می کند.