Evolution of delayed dispersal and subsequent emergence of helping, with implications for cooperative breeding

پرورش تعاونی هنگامی رخ می دهد که افراد به فرزندان دیگران کمک کنند. به طور گسترده ای تصریح شده است که کمک هایی که توسط کشاورزان تعاونی نشان داده می شود، تنها پس از تمایل افراد به تعویق انداختن تداخل ایجاد شد. ما از این ایده به عنوان پایه ای برای دو مدل جامع تناسب استفاده می کنیم: یکی برای تکامل پراکندگی با تاخیر و دیگری برای ظهور رفتارهای مفید که توسط افراد غیر پرورش داده می شود. ما بر روی گونه های سرزمینی در یک محیط اشباع تمرکز می کنیم و اجازه می دهیم که سرزمین ها توسط افراد غیر پرورش داده شده که به دلیل پراکندگی به تعویق افتاده اند به ارث رسیده باشند. اولین مدل ما پیش بینی می کند که افزایش زنده ماندن و افزایش تولید باروری هر دو انگیزه ای برای افراد غیر پرورش دادن برای تسکین پراکندگی فراهم می کنند و در برخی از دوره های زمانی نزدیک به سرزمین مادری خود قرار می گیرند. پیش بینی از مدل اول می تواند به خوبی درک شده توسط عوارض ناشی از رقابت بین بستگان. مدل دوم ما نشان می دهد که اثرات بر خویشاوندان نقش اصلی را در مزایای کمک ایفا می کند. علاوه بر این، مدل دوم پیش بینی می کند که افزایش زنده ماندن و باروری، ظهور کمک را ترویج می دهد. با هم، مدل های ما ما را به نتیجه گیری می رساند که ظهور سیستم های تولید و تعاونی را با ویژگی های تاریخ زندگی مرتبط با بازماندگی بالا و باروری بهبود می بخشد. ما در مورد مفاهیم نتیجه گیری ما برای فرضیه های مبتنی بر تاریخ زندگی پرورش تعاونی و تکامل اجتماعی بحث می کنیم.