Discrete linear models for the generalized self-shrunken sequences

در این کار، ژنراتورهای ترکیبی مبتنی بر تخریب مختلف برای اهداف رمزنگاری به طور دقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در حقیقت، ژنراتور خودکاهش اصلاح شده به عنوان یک نسخه بهبود یافته از ژنراتور خودکامر به صورت ابتدایی معرفی شد. با این وجود، در اینجا اثبات شده است که توالی های تولید شده توسط هر دو ژنراتور متعلق به یک خانواده از توالی ها، که کلاس از توالی های خود مختاری تعمیم است. بنابراین، هر دو دنباله دارای خواص مشابه و همچنین همان ضعف است. علاوه بر این، این توالی ها می توانند توسط ساختارهای خطی بر اساس یک اتوماتای ​​سلولی یک بعدی تولید شوند. خطی بودن ذاتی مدل های مبتنی بر اتوماتای ​​سلولی می تواند برای راه اندازی یک حمله رمزنگاری علیه چنین ژنراتور های غیر خطی استفاده شود.