The role of thyroid hormone in sleep deprivation

محرومیت از خواب یک شرایط استرس زا است، زیرا موضوع احساسات رفاه ناکافی را تجربه می کند و در فعالیت های خود را نشان می دهد. با این حال، در بعضی شرایط ممکن است محرومیت از خواب برای بقای فرد بسیار مهم باشد. به احتمال زیاد، مدارهای عصبی پیچیده و هورمون ها نقش مهمی در اختلال خواب می بینند. به عنوان مثال، فعالیت هورمون تیروئید به شدت افزایش می یابد زمانی که یک فرد در وضعیت محرومیت از خواب قرار دارد. ما بر این باوریم که این افزایش در فیزیولوژی محرومیت از خواب است. در طول محرومیت از خواب، محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-تیروئید ابتدا به دلیل افزایش آزاد سازی هورمون تحریک کننده تیروئید از هیپوفیز افزایش می یابد. در ادامه، به عنوان محرومیت از خواب، سیستم عصبی سمپاتیک از طریق ارتباط آناتومیک با غده تیروئید استخدام می شود. در حالی که در حین محرومیت از خواب، میزان هورمونهای تحریک کننده تیروئید به طور قابل توجهی افزایش می یابد، پیشنهاد شده است که این افزایش ها به محرومیت از خواب کمک می کند. با این حال، شواهد کمی برای حمایت از این فرض وجود دارد. ما معتقدیم که فیزیولوژی محور تیروئید در هنگام محرومیت از خواب و اعمال هورمون تیروئید هورمون افتراقی نشان می دهد که هورمون تیروئید مانع خواب و نه برعکس است. به باور ما، مطالعات چندانی به توابع عصبی احتمالی که امکان محرومیت از خواب را فراهم می کنند، مورد توجه قرار داده اند. در این مقاله، ما در مورد فرضیه بحث می کنیم که افزایش در محور هورمون تیروئید برای توانایی فرد برای کاهش خواب مهم است.