Glaucoma - Diabetes of the brain: A radical hypothesis about its nature and pathogenesis

گلوکوم عامل اصلی کوری غیرقابل برگشت است که با کاهش قابل ملاحظه سلول های گانگلیونی شبکیه شناخته می شود. خطر آن با افزایش سن و افزایش فشار داخل چشم افزایش می یابد. مطالعات نشان داده اند که گلوکوم یک اختلال نورودنژنتیک است که در آن آسیب بسیاری از بافت های مغز از شبکیه تا هسته ژن کورتونی جانبی ایجاد می شود. علیرغم تحقیقات زیادی، مکانیسم پاتولوژیک کامل گلوکوم شناخته شده نیست و به جز تغییر اصلاح فشار داخل چشم به روش های دارویی و یا جراحی در دسترس نیست. ما در اینجا یک فرضیه الهام گرفته از مطالعات در بسیاری از زمینه های علوم مولکولی و بالینی در یک روش انتگرال است که منجر به درک منحصر به فرد غیر معمول از این اختلال است. فرضیه ما فرض می کند که گلوکوم احتمالا دیابت مغز است. با توجه به شباهت های قابل توجه بین گلوکوم و دیابت، گلوکوم را نیز به عنوان یک نوع دیابت پیشنهاد می کنیم. گلوکوم و دیابت از جنبه های مختلف از مکانیسم های مختلف مولکولی به دخالت انسولین و استفاده از داروهای ضد دیابتی در درمان گلوکوم کمک می کند. علاوه بر این، بیماری آلزایمر پیش از این برای دیابت نوع 3 پیشنهاد شده است. ما نشان می دهیم که بیماری آلزایمر در همان زمان گلوکوم مغزی و دیابت است که با خواص پیوندی شباهت ها دوباره منجر به فرض ما می شود که گلوکوم دیابت مغز است. گزاره ما ممکن است منجر به قدردانی از جنبه های خاصی از گلوکوم شود که قبلا مورد توجه قرار نگرفته اند. همچنین ممکن است به یک طبقه بندی جایگزین دیابت به عنوان دیابت لوزالمعده و مغز منجر شود و به این ترتیب عرصه بینایی درک هر دو این اختلالات را افزایش می دهد.