Developmental trajectories of abuse - An hypothesis for the effects of early childhood maltreatment on dorsolateral prefrontal cortical development

ایالات متحده نرخ بالای سوء رفتار با فرزند را دارد و تقریبا 12 کودک از 1000 کودک قربانی سوء استفاده یا غفلت هستند. سوء رفتار با کودکان به شدت نتایج زندگی منفی را پیش بینی می کند، به ویژه در زمینه های بهداشت روان و روانی. کودکان مورد آزار و شکنجه نیز بیشتر از همسالان خود در معرض خشونت قرار می گیرند و به سیستم عدالت نوجوانان وارد می شوند و همچنین خود والدین خود را مورد آزار و اذیت قرار می دهند. تحقیقات نشان داده است که سوءاستفاده و ترومای کودک می تواند منجر به کاهش حجم هیپوکامپ شود که می تواند نشان دهنده پیشرفت هیپوکامپ غیر طبیعی باشد. توسعه هیپوکمپ به نظر می رسد که به طور مستقیم بر توسعه قشر پیشانی فرسوده، منطقه ای مغزی مسئول تنظیم عاطفه، ارزیابی شناختی و عملکرد اجرایی عمومی تاثیر می گذارد. بنابراین فرض من این است که اگر سوءاستفاده از کودک در توسعه هیپوکامپ غیرطبیعی منجر شود، که منجر به رشد قشر مغز پیشانی غدد درون ریز می شود، بسیاری از عوامل خطرساز سوء استفاده از کودک مانند والدین احساسی والدین و اعوجاج شناختی نامطلوب در مورد رفتارهای کودکان ممکن است در بخشی ناشی از فقدان توسعه یا عملکرد غیر طبیعی قشر پیشانی غدد درون رحمی است، به عنوان عملکردی از تجارب فردی خود با سوء استفاده در دوران کودکی. اگر این فرضیه با تحقیقات آینده پشتیبانی شود، پروتکل های پیشگیری و درمان با هدف بیشتر، موفقیت آمیز و مقرون به صرفه می تواند نتیجه بگیرد. به عنوان مثال، برنامه هایی که به صورت تجربی نشان داده شده است تا فعالیت قشر پیشانی فرسوده دو طرفه، مانند درمان رفتاری شناختی را افزایش دهند، می توانند در کاهش بروز انتقال بین نسلی سوء استفاده موثر باشند.