کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5923122 1571164 2016 5 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Predator odor exposure increases food-carrying behavior in rats
ترجمه فارسی عنوان
قرار گرفتن در معرض بوی شکارچی باعث افزایش رفتار غذایی در موش صحرایی می شود
کلمات کلیدی
غذا خوردن، ترس ابتکار، اجتناب از خطر، ادرار فاکس، پاسخ دفاعی قبل از برخورد،
ترجمه چکیده
برای پوشش نیازهای انرژی، حیوانات مجبور به جستجوی غذا هستند. با این حال، در طول تغذیه، آنها همچنین خود را در معرض خطر شکار شکارچیان قرار می دهند. به همین ترتیب، برای افزایش حیواناتی که آمادگی خود را برای غذا خوردن می گذارند، باید رفع خستگی عاری از خوردن غذا را در مقابل اجتناب از خطر شکار قرار دهند. به عنوان مثال، تصمیم گیری در مورد اینکه آیا یک قطعه غذای یافت شده باید در منبع غذا خورده شود یا اینکه باید آن را به یک محل محافظ مانند لانه (حمل مواد غذایی) منتقل کرد، به شدت وابسته به عوامل مختلف انگیزه (مانند گرسنگی سطح، اندازه غذا، فاصله تا لانه). نشان داده شده است که رفتار تغذیه با غذا باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی می شود. از آنجایی که بوی شکارچی ها در موش صحرایی ترس ایجاد می کند، از این موضوع خواهیم پرسید که آیا تشخیص بوی های شکارچی در نزدیکی منبع غذا رفتار رفتاری غذا را تعدیل می کند. در مطالعه حاضر، رفتار تغذیه ای موش صحرایی برای شش اندازه پلت غذای مختلف در یک خطر پایین اندازه گیری شد. و یک خطر بالا شرایط آزمایش را با ارائه آب و یا نمونه ادرار روباه، به ترتیب در کنار منبع غذایی. برای هر دو شرایط آزمایش، رفتار غذا خوردن موش ها با افزایش وزن پلت غذا افزایش می یابد. مهم است که نسبت موش های حاوی مواد غذایی در هنگام قرار گرفتن در معرض ادرار روباه (خطر بالا) بیشتر از زمان مواجهه با کنترل آب (خطر پایین) است. با هم بر هم خوردن این نتایج نشان می دهد که رفتار غذا خوردن موش ها با تشخیص بوی خرچنگ افزایش می یابد. داده های ما نیز از این ایده حمایت می کند که چنین رفتار حمل مواد غذایی می تواند به عنوان یک پاسخ دفاعی پیش از مواجه شدن در نظر گرفته شود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری بیوشیمی، ژنتیک و زیست شناسی مولکولی فیزیولوژی
چکیده انگلیسی
To cover their energy demands, prey animals are forced to search for food. However, during foraging they also expose themselves to the risk of becoming the prey of predators. Consequently, in order to increase their fitness foraging animals have to trade-off efficiency of foraging against the avoidance of predation risk. For example, the decision on whether a found food piece should be eaten at the food source or whether it should be carried to a protective site such as the nest (food-carrying behavior), is strongly dependent on different incentive factors (e.g., hunger level, food size, distance to the nest). It has been shown that food-carrying behavior increases the more risky the foraging situation becomes. Since predator odors are clearly fear-inducing in rats, we ask here whether the detection of predator odors in close proximity to the food source modulates food-carrying behavior. In the present study, the food-carrying behavior of rats for six different food pellet sizes was measured in a “low risk” and a “high risk” testing condition by presenting water or a fox urine sample, respectively, next to the food source. For both testing conditions, food-carrying behavior of rats increased with increasing food pellet weight. Importantly, the proportion of food-carrying rats was significantly higher during exposure to fox urine (“high risk”) than when rats were tested with the water control (“low risk”). Taken together, these results demonstrate that food-carrying behavior of rats is increased by the detection of a predator odor. Our data also support the idea that such food-carrying behavior can be considered as a pre-encounter defensive response.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Physiology & Behavior - Volume 154, 1 February 2016, Pages 15-19
نویسندگان
, , ,