Balancing Nutrition and Serum Phosphorus in Maintenance Dialysis

سطح بالای فسفر سرم در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه رایج است و با بیماری قلبی و عروقی همراه است که با افزایش مرگ و میر همراه است. کنترل دقیق فسفر با محدود کردن پروتئین غذایی به تنهایی می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا پروتئین از منابع مختلف می تواند حاوی مقادیر مختلف فسفر موجود باشد. افزودنی های مورد استفاده در غذاهای فرآوری شده اغلب در فسفر معدنی زیاد هستند که به آسانی جذب می شوند و این مشکل را ترکیب می کنند. شواهد اخیر نشان می دهد که محدودیت پروتئین غذایی در برخی موارد ممکن است آسیب بیشتری نسبت به خسارت در برخی از بیماران تحت درمان با همودیالیز داشته باشد چرا که محدودیت پروتئین می تواند منجر به اتلاف انرژی پروتئین شود که با افزایش مرگ و میر همراه است. بر این اساس، گیرنده های فسفری برای مدیریت هیپر فسفاتمی در بیماران دیالیزی مهم هستند. مدیریت هیپر فسفاتمی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه در مراحل پایانی نیاز به یک رویکرد فردی دارد که ترکیبی از مشاوره کافی در مورد رژیم غذایی، استفاده از فسفات دهنده و تعدیل در نسخه دیالیز است. ما گمان می کنیم که افزایش استفاده از فسفات دهنده ها می تواند به بیماران اجازه می دهد غذاهای غنی از پروتئین مصرف کنند و ارتباط آن با بیماران ممکن است ادراک آنها از نیاز به فسفات را افزایش دهد و انگیزه ای برای بهبود پایبندی به آنها را افزایش دهد. هدف از این بررسی، بحث در مورد چالش های درگیر در حفظ تغذیه مناسب در حالی که کنترل سطح فسفر در بیماران در درمان نگهداری همودیالیز است.