Inhibition and impulsivity: Behavioral and neural basis of response control

در بسیاری از موارد، روش های جایگزین اقدامات و افکار باید مانع از بروز رفتار مبتنی بر هدف شود. با این حال، این در گذشته پذیرفته نشده است و تنها اخیرا مهار آن جایگاه خود را در علوم اعصاب به عنوان یک عامل شناختی اساسی به دست آورده است. در این بررسی ابتدا مفهوم مهار از پیشگوییهای روانشناسی اولیه بر پایه نظریههای فلسفی ذهن انسان ارائه شده است. ساختار گسترده ای از مهار شدن به این ترتیب به جزء قابل مشاهده ترین آن می رسد که لزوما نشانۀ رفتاری آن است. مطالعه "مهار پاسخ" مزیت برخورد با یک فرآیند نسبتا ساده و مستقیم است که مهمترین اقدام یک برنامه ریزی شده یا در حال حاضر است. فرایندهای مهاری ناچیز عمیقا بر زندگی روزمره تأثیر می گذارند و موجب رفتار پر تحرک می شود که به طور کلی برای فرد مضر است. تکانشگری به طور مداوم با انواع مختلف اعتیاد، اختلال کمبود توجه / بیش فعالی، مانیا و سایر شرایط روانپزشکی ارتباط دارد. بحث ما در مورد ارزیابی رفتاری تکانشی بر تمرکز بر اهداف آزمایشگاهی اهداف مهار پاسخ، که به طور موازی برای انسان و سایر گونه ها با نسبتا کمی از تفاوت های کیفی انجام شده است، تمرکز خواهد کرد. پتانسیل ترجمه این اقدامات تا حد زیادی موجب پیشرفت دانش ما در زمینه عصب شناختی مهار رفتاری و تکانشگری شده است. ما سپس مدل های فعلی مهار رفتاری را همراه با بیان آنها از طریق مناطق مغزی زیرزمینی، از جمله کسانی که در فعال سازی ترمز اورژانسی "مغز" فعالیت می کنند، مورد بررسی قرار می دهیم، کسانی که در فرایندهای مهار کننده کنترل و پایدار و سایر اجزای اجرایی همراه هستند.