Developing and testing a framework for the assessment of neighbourhood liveability in two contrasting countries: Iran and Estonia

رو به رشد مجموعه شواهد نشان می دهد که کیفیت محیط زیست مساجد مسکونی تاثیر می گذارد. این می تواند عامل مؤثر در رفاه و توسعه شهرها باشد، زیرا این امر تجارب واقعی زندگی ساکنان را منعکس می کند و همچنین می تواند بر جذابیت یک شهر برای کارگران واجد شرایط تأثیر گذارد. همسایگی قابل زندگی می تواند به بهبود کیفیت زندگی ساکنان کمک کند، که یکی از عوامل تعیین کننده در ایجاد یک محیط شهری پایدار اجتماعی است. این پژوهش با هدف توسعه یک روش عملی برای ارزیابی قابلیت زندگی یک محله مسکونی، آزمایش شده در دو کشور متضاد، ایران و استونی. ما مجموعه ای از معیارها را بر مبنای اصول و ویژگی های زندگی پذیری به دست آمده از ادبیات توسعه دادیم و مورد آزمایش قرار دادیم و از یک بررسی دلفی از کارشناسان برنامه ریزی شهری و استانی در ایران و استونی استفاده کردیم تا مشخص شود کدام معیار نامزد برای هر کشوری مناسب تر است وزن اولویت آنها نتایج نشان داد که در حالیکه بسیاری از معیارهای مشابه برای هر دو کشور مورد استفاده قرار می گرفت، اهمیت آنها متفاوت بود، به طوری که منعکس کننده تفاوت های زیست محیطی مانند آب و هوا و طول روز بود. این روش پتانسیل برای استفاده در توسعه شاخص های زندگی را به عنوان بخشی از ارزیابی پایداری شهری دارد.