کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6296991 1617474 2014 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Predator foraging behavior and patterns of avian nest success: What can we learn from an agent-based model?
ترجمه فارسی عنوان
رفتار پرورش دهندگان و الگوهای موفقیت پیوند پرندگان: ما می توانیم از یک مدل مبتنی بر عامل یاد بگیریم؟
کلمات کلیدی
پیشگویی، پرنده آب وابستگی به تراکم، پراکندگی، فرد مبتنی بر، به طور خلاصه صریح،
ترجمه چکیده
رفتار شکارچی پستانداران مهمترین عامل تعیین کننده در موفقیت لانه حیوانات است. رفتار شکارچی نیز ممکن است بر تصمیم گیری انتخاب محل انسداد زنان تاثیر بگذارد: زمانی که شکارچیان به شدت به چگالی شکار (مثلا از طریق جستجوی محدود منطقه) پاسخ می دهند، ممکن است استراتژی بهینه برای پرندگان به طور گسترده در سراسر منظره پراکنده شود. در مقابل، لانه های خوشه ای ممکن است از اثرات رقیق شدن در حضور شکارچیان حادثه ای حاد استفاده کنند. در اردک های موزاییک، توزیع لانه تقریبا از خوشه ای تا پراکنده می شود و شواهد متناقض وجود دارد که آیا خوشه بندی باعث افزایش یا کاهش موفقیت لانه می شود، گرچه احتمالا این بستگی به رفتار شکارچیان دارد. در اینجا من نتایج حاصل از یک مدل مبتنی بر عامل طراحی شده برای پاسخ به دو سوال کیفی ارائه می دهم: آیا لانه های خوشه ای که بیشتر یا کمتر از لانه های پراکنده شده است، چسبیده اند و چگونه این نسبت نسبی بسته به رفتار شکارچی متفاوت است؟ من سه گونه از شکارچیان پرنده آبزی را مدل سازی کردم (برای تقلید از رفتار نگهداری اسکلت ها و روباه ها) که در میزان حافظه فضایی آنها و ظرفیت آنها برای جستجو در منطقه محدود شده و در توزیع های مختلف لانه ها متفاوت است. به عنوان فرضیه، لانه های به خوبی پراکنده با شکارچیان مانند روباه، که جستجوهای محدود منطقه را انجام داد، زنده ماندند. از سوی دیگر، لانه های خوشه ای بهتر از زمانی زنده ماندند که شکارچیان شبیه شبیه به موقع حضور داشتند اما در حضور روباه ها بقای قابل ملاحظه ای کاهش یافت؛ بنابراین، تغییرات کوچک در جامعه شکارچی (به عنوان مثال معرفی روباه) بدون تغییرات مناسب در خوشه بندی لانه می تواند تاثیر مهمی در جمعیت پرندگان آبزی داشته باشد. در زمینه های شبیه سازی شده حاوی هر دو لانه ی خوشه ای و پراکنده و یک جامعه مخلوط شکارچی، موفقیت متوسط ​​لانه برای لانه های خوشه ای در مقایسه با لانه های به طور تصادفی در مخلوط احتمالی احتمالی یکسان بود، اما واریانس موفقیت در لانه های خوشه بسیار بالاتر بود؛ این نشان می دهد که هنگام لانه شدن در نزدیکی حوضچه ها، ممکن است خطاهای پاداش احتمالی وجود داشته باشد. به این معنا که درجهیی که اردکها میتوانند در واقع میزان حضور و غلظت آن را ارزیابی و پاسخ دهند، عمدتا ناشناخته است و اعتقاد بر این است که سایتهای لانه بر اساس زیستگاه انتخاب میشوند. نتایج این مدل، همراه با داده های تجربی، نشان می دهد که استراتژی های مدیریتی که به طور گسترده ای از خوشه بند های لانه استفاده می کنند، مانند بازسازی قطعات کوچک زیستگاه، عملا می توانند تله های زیست محیطی را برای لانه کردن اردک هایی که به وسیله رفتار خرابکارانه مطرح می شوند، ایجاد کنند.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک بوم شناسی، تکامل، رفتار و سامانه شناسی
پیش نمایش مقاله
رفتار پرورش دهندگان و الگوهای موفقیت پیوند پرندگان: ما می توانیم از یک مدل مبتنی بر عامل یاد بگیریم؟
چکیده انگلیسی
Mammalian predator foraging behavior is an important, but understudied determinant of avian nest success. Predator behavior may also affect the nest-site selection decisions of females: when predators respond strongly to prey density (e.g. through area-restricted search), the optimal strategy may be for birds to disperse their nests widely across the landscape. Conversely, clustered nests may benefit from dilution effects in the presence of incidental nest predators. In dabbling ducks, nest distributions range from clustered to dispersed and there is conflicting evidence about whether clustering enhances or reduces nest success, although presumably this depends on predator behavior. Here, I present results from an agent-based model designed to answer two qualitative questions: are clustered nests more or less successful than dispersed nests, and how does that relative benefit vary depending on predator behavior? I modeled three types of waterfowl nest predators (to emulate the foraging behavior of skunks and foxes) that differ in their degree of spatial memory and their capacity for area-restricted search, foraging on different distributions of nests. As hypothesized, well-dispersed nests survived better with fox-like predators that performed area-restricted searches. On the other hand, clustered nests survived better when incidental skunk-like predators were present, but survival was dramatically reduced in the presence of foxes; thus, small changes in the predator community (e.g. introduction of foxes) without commensurate changes in nest clustering could have important effects on waterfowl populations. On simulated landscapes containing both clustered and dispersed nests and a mixed predator community, average nest success for clustered versus randomly placed nests was the same across possible predator mixes, but the variance in success for clustered nests was much higher; this suggests that there may be risk-reward tradeoffs when nesting near conspecifics. That said, the degree to which ducks can actually assess and respond to the presence of conspecifics is largely unknown, and it is believed that nest sites are selected based on habitat. Results from this model, combined with empirical data suggest that commonly used management strategies that promote nest clustering, such as restoration of small parcels of habitat, can actually create ecological traps for nesting ducks, driven by predator behavior.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Ecological Modelling - Volume 272, 24 January 2014, Pages 141-149
نویسندگان
,