Fine-scale habitat structure complexity determines insectivorous bird diversity in a tropical forest

پیچیدگی محل نگهداری در جنگل های جنگلی به عنوان یک عامل کلیدی که بر روی استفاده از زیستگاه توسط پرندگان تأثیر می گذارد، به ویژه برای گونه های حساس زیست محیطی حساس مانند پرندگان مهاجری کوهی گرمسیری است. بیشتر مطالعات مربوط به ارتباط ساختار جنگل و تنوع گونه ها در مقیاس منظر انجام شده است، اما الگوهای تنوع مختلف ممکن است در یک مقیاس دقیق تر (به عنوان مثال در یک پچ زیستگاه) ظاهر شوند. ما یک منطقه جنگلهای گرمسیری (ایالت کلاداس، کلمبیا) را مورد بررسی قرار دادیم، فرض بر این بود که غنای حشرات پرنده، فراوانی و فراوانی گونه های خوراکی پرندگان به دلیل افزایش پیچیدگی در محیط زیست افزایش می یابد. ما 40 قطعه نظارت را در یک منطقه جنگلداری تاسیس کردیم، ویژگی های ساختاری آنها را اندازه گیری کردیم و روابط آنها با غنای گونه، فراوانی کل و فراوانی گونه های خوراکی را با استفاده از مدل های افزایشی عمومی تعیین کردیم. ما دریافتیم که تغییرات فزاینده ای در ناحیه پایه، قطر ساقه و تعداد ساقه ها با غنای گونه، فراوانی کل و فراوانی گونه های خوراکی ارتباط مثبت دارد. روابط میان غنای و فراوانی و ویژگی های ساختاری خطی نبودند، اما نشان دهنده واکنش های منحنی و آستانه بود. نتایج ما نشان می دهد که ناهمگونی در ناحیه پایه، قطر ساقه و تعداد ساقه ها با غنای و فراوانی پرنده های حشره شناسی نسبت به میانگین آن ویژگی های ساختاری ارتباط دارد. ترویج تنوع ساختاری در مناطق جنگلی با کاشت گونه های با نرخ رشد متفاوت می تواند موجب افزایش غنای و فراوانی گروه های آسیب پذیر از مناطق گرمسیری مانند پرندگان حشره کش تقسیم شود.