Responses of tropical forest herpetofauna to moderate anthropogenic disturbance and effects of natural habitat variation in Sulawesi, Indonesia

تخریب جنگل های گرمسیری یکی از مهمترین اهداف از بین بردن تنوع زیستی جهانی است و بسیاری از جنگل های باقی مانده در معرض استفاده گسترده از معادن است. در مقایسه با جنگل زدایی و تبدیل جنگل، اثرات این رژیم های مبهم اما شدید اختلال در تنوع زیستی هنوز ضعیف درک نمی شود. با توجه به چالش های حفاظت از جنگل های استوایی دره های نپوش برای حفاظت در مناطق در حال توسعه، ضرورت قوی برای درک نقش جنگل های تغییر یافته با طیف وسیعی از رژیم های اختلال کم و متوسط ​​در حفاظت از تنوع زیستی طولانی مدت وجود دارد. ما در طول یک دوره 9 ساله در طول گرانشی از اختلالات انسان شناسی متوسط ​​و جنگل های بارانی اولیه در ناحیه سولاوسی، اندونزی، تنوع خزنده و دوزیستان گونه های بارانی در مناطق گرمسیری را مورد مطالعه قرار دادیم. ما تاثیرات نسبی پراکندگی های مصنوعی و تغییرات طبیعی زیستگاه را بر غنای گونه و ترکیب مونتاژ ارزیابی کردیم. غنای گونه های خزنده و دوزیستان با تغییرات طبیعی در طیف وسیعی از ویژگی های زیستگاه تحت تأثیر قرار گرفت، اما نه با اختلالات انسانی متوسط. در مقابل، ترکیب گونه ها با هر دو معیارهای طبیعی و مصنوعی اختلال متفاوت بود. نتایج ما نشان می دهد که حتی مقادیر کم و متوسط ​​اختلالات انسان شناختی، قابل اندازه گیری، فراگیر و تاثیرات بر تنوع گونه های قاعدگی استوایی است. با این حال، جنگل های مستهجن مختل و تغییر یافته که با پوشش نسبتا بالا و پوشش سرسبزی و پیچیدگی های زیستگاه حفظ می شوند، بیشتر گونه های مرتبط با جنگل های اولیه را حفظ می کنند، که نشان می دهد که آنها سهم قابل توجهی را در حفاظت از تنوع زیستی آنزیم ها دارند. پیامدهای مدیریتی این یافته ها را برای پرندگان و پستانداران بزرگ آسیایی گرمسیری تطبیق می دهد، چرا که حفاظت از تنوع زیستی پایدار به بهترین وجه ممکن است با حفظ حوزه های بزرگ جنگلی اختلالات و رژیم های مصرفی در اطراف مناطق هسته ای ناشناخته تر از حد مجاز باشد.