Forecasting future drowning of coastal waterbird habitats reveals a major conservation concern

انتظار می رود که سطح دریا در حال افزایش ناشی از تغییرات آب و هوایی بر زیستگاه های ساحلی در سراسر جهان تاثیر بگذارد، و فشار فرسای ساحلی در مناطق ساحلی حفاظت شده ممکن است به طور قابل توجهی باعث افزایش دسترسی زیستگاه های ساحلی شود. این مطالعه ترکیبی از مدل های بامتری ساحلی و مدل های ارتفاعی برای ایجاد یک مدل توپوگرافی مداوم برای پوشش مناطق ساحلی در یک مقیاس جغرافیایی بزرگ و پیش بینی تغییرات حوزه در پنج زیستگاه مهم برای پرورش و پرورش پرندگان متعدد است. مدل ما نشان دهنده کاهش قابل ملاحظه زیستگاه های ساحلی در نتیجه فشار ساحل است و نشان دهنده نگرانی های مهم حفاظت در مورد حفاظت از آینده زیستگاه های آبزی پرنده ضروری است. در ناحیه مطالعه ما به طور مستقیم 7 گونه از پرندگان آبزی پرنده ای که در اعداد بین المللی مهم هستند تاثیر می گذارند و در مجموع 41 گونه از پرندگان ساحلی تحت حفاظت تحت دستورالعمل پرندگان اتحادیه اروپا هستند که بسیاری از آنها در حال حاضر به عنوان یک وضعیت حفاظت نامطلوب تعیین می شوند. کاهش زیستگاه های ساحلی نیز بر بی مهرگان و ماهی تاثیر می گذارد و از طریق تأثیرات روی شبکه های غذا حتی پیامدهای زیست محیطی گسترده تر نیز دارد. این یافته ها نیاز به مدیریت ساحلی متمرکز را نشان می دهد و هزینه هایی را برای محافظت از منافع کشاورزی انسانی در حین جلوگیری از پویایی های طبیعی منطقه ساحلی نشان می دهد. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که کشیدن دیوارهای موجود در دریا باعث کاهش 37 تا 65 درصد وابستگی به نوع زیستگاه می شود، اما جبران کمبود آن در ناحیه مطالعه ما ناشی از توپوگرافی محلی است. عقب نشینی مجدد خطوط ساحلی ممکن است یک راه حل کارآمد برای مقابله با اثرات فشار ساحلی باشد، اما زمان و منافع مربوط به اجرای چنین اقدامات کاهش، به این معنی است که زمان برای اقدام در حال حاضر است.