Reconciling ecological and social justice to promote biodiversity conservation

در این مقاله، ما بر تقسیم مدارس تعلیمی تفکر فلسفی و اخلاقی در مورد فرهنگ و حفاظت تمرکز می کنیم. یک بحث مداوم در مورد حفظ حفاظت بین کسانی است که بر این باورند که حفاظت از منابع معیشت اجتماعی و شیوه های سنتی تهدید می کند و کسانی که بر این باورند که حفاظت برای حفاظت از گونه های غیر انسانی از تاثیر توسعه انسانی و رشد جمعیت ضروری است، وجود دارد. ما برای مصالحه بین این مکاتب تفکر و یک توافق همکاری در جهت رشد یک دیدگاه متمرکز بر محیط زیست که شامل نه تنها عدالت اجتماعی و اقتصادی است، بلکه نگرانی برای گونه های غیر انسانی است. هدف ما این است که تاکید بر اخلاق و منافع ملموس که ممکن است از ترکیب داده های فرهنگی و دانش علوم اجتماعی با درک علوم زیست محیطی و حفاظت از محیط زیست حاصل شود. ما مواردی را مطرح می کنیم که در آن دانشمندان علوم اجتماعی، نسبت به عدالت انسانی خود در رابطه با عدالت زیست محیطی یا عدالت برای همه گونه ها، به نفع عدالت اجتماعی منحصر به فرد در میان مردم، نادیده گرفته می شوند. ما بر موضع های ستیزه جویانه این بحث تمرکز می کنیم تا تأکید بر اهمیت یک جاه طلبی همکاری باشد که به طور یکسان به حقوق گونه های انسانی و غیر انسانی واگذار می شود. در نتیجه، ما مجموعه ای از فعالیت های اخلاقی و تحقیقاتی را برای دانشمندان علوم اجتماعی مرتبط با حفاظت ارائه می دهیم و ایده هایی در مورد چگونگی آشتی منافع متضاد مردم و محیط زیست ارائه می دهیم.