Resilience in ecology: Abstraction, distraction, or where the action is?

به طور مداوم، موفقیت مداخلات مداخله ای که با هدف حفاظت از تنوع زیستی انجام می شود، وابسته به "انعطاف پذیری" سیستم است. اگر چه اصطلاح "انعطاف پذیری" به طور فزاینده ای توسط سیاست گذاران و مدیران محیط زیست مورد استفاده قرار می گیرد، مفهوم "انعطاف پذیری" همچنان مبهم، متنوع و دشوار است. در اینجا ما روشن می کنیم که این مفهوم از منظر زیست محیطی چیست و چگونه می توان آن را برای مدیریت اکوسیستم اندازه گیری و اعمال کرد. ما استدلال می کنیم که آستانه اختلال در اندازه گیری انعطاف پذیری مهم هستند. آستانه ها مهم هستند، زیرا آنها وسیله ای برای اندازه گیری میزان اختلال اکوسیستم می توانند قبل از تعویض به یک ایالت دیگر جذب کنند، و این نشان می دهد که آیا مداخلات ممکن است برای ترویج بهبود وضع قبل از اختلال لازم باشد. ما بین قابلیت انعطاف پذیری، که در آن قابلیت انعطاف پذیری به بهبودی کمک می کند و قابلیت انعطاف ناپذیری که در آن نیست، بین می آید، نشان دهنده حضور آستانه و نیاز به مداخله است. داده ها برای تعیین آستانه ها همیشه در دسترس نیستند و بنابراین پتانسیل شاخص های تنوع عملکردی را در نظر می گیریم که به عنوان اندازه گیری های مقاوم در برابر مقاومت عمل می کند. ما همچنین مشارکت اتصال و مقیاس را به انعطاف پذیری و چگونگی ترکیب این عوامل را در مدیریت بررسی می کنیم. ما استدلال می کنیم که آستانه اتصال به شاخص های تنوع عملکردی ممکن است توانایی ما برای پیش بینی انعطاف پذیری اکوسیستم ها را به آینده، به طور بالقوه رمان، اختلالات با توجه به مقیاس های فضایی و زمانی از نفوذ خود را بهبود بخشد. در تمام طول، ما راهنمایی برای استفاده از مفهوم انعطاف پذیری به مدیریت اکوسیستم ارائه می دهیم. در انجام این کار، به منظور تقویت حفاظت از تنوع زیستی در دنیای به سرعت در حال تغییر، مفید است.