Edge effects on between-fire interval in landscape fragments such as fire-prone terrestrial conservation reserves

هنگامی که یک قطعه زمین، یک ذخایر، از زمینه پنهان در معرض آتش سوزی جدا می شود، فاصله آتش آن به طور بالقوه می تواند به دلیلی به دلیل دسترسی کم به آتش خارجی کاهش یابد. یک مدل برای نشان دادن این وضعیت توسعه داده شده است. قطع دسترسی خارجی از آتش سوزی های تصادفی در امتداد یک لبه بی نهایت، نسبت سوز در سال را در لبه تا نیم کاهش می دهد؛ فاصله متوسط ​​آن دو برابر است. خوب دور از لبه، فاصله آتش باقی می ماند همان قبل از تقسیم بود. هنگامی که نوارهای بسیار طولانی که از هر دو طرف آتش خاموش می شوند، در نظر گرفته می شوند، اثرات لبه از طرف دو طرف در داخل با یکدیگر همخوانی دارند به طوری که فاصله متوسط ​​بین آتش سوزی در نوار به طور کلی افزایش می یابد. همپوشانی با افزایش عرض کاهش می یابد. همان پدیده در دایره ای مدل شده یا دیگر شکل، ذخیره می شود و قسمت مرکزی که حداقل تحت تاثیر قرار می گیرد. نتایج مدل شده بیان شده به عنوان میانگین بازه برای هر ذخیره، با تغییرات در فاصله آتش در قطعاتی از اندازه های مختلف در یک پیچیدگی گیاهی از کمربند گندم جنوب غربی استرالیا غربی سازگار است. چنین اثراتی در ذخایر کوچک بی نظیر شکل می گیرد. اگر رژیم های آتش سوزی تاریخی برای اهداف حفاظت از تنوع زیستی حفظ شوند، مداخلات مداخله ای در این اثر ضروری خواهد بود.