Occurrence of native and exotic invasive trees in burned pine and eucalypt plantations: Implications for post-fire forest conversion

اهداف مدیریت پس از آتش سوزی برای مزارع جنگلی مونوسپیچ ممکن است شامل تبدیل به جنگلهای بومی گسترده یا مخلوط با هدف تفریق تولید جنگل، افزایش تنوع زیستی و ارزش فرهنگی یا کاهش خطرات زیستی و زیستی باشد. بنابراین، پتانسیل تبدیل پس از آتش باید به عنوان اولین قدم در برنامه ریزی چنین تبدیل شود. از سوی دیگر، آتش سوزی ممکن است باعث نفوذ گونه های عجیب و غریب شود و این همان اندازه ای است که باید در هنگام برنامه ریزی مدیریت پس از آتش سوزی مورد ارزیابی قرار گیرد. ما در طی پنج سال پس از سوزاندن، 284 قطعه از گونه های معمول کاشت را در پرتغال (کاج های دریایی و اکالیپتوس) مورد بررسی قرار داده ایم. ما الگوهای وقوع گونه های درخت بومی و عجیب و غریب را توصیف می کنیم و آنها را به نوع کاشت، منطقه اکولوژیکی، فرکانس اختلال آتش سوزی قبلی و نوع اقدامات پس از آتش سوزی مرتبط می کنیم. ما 19 گونه بومی بومی را در حدود 50٪ از مزارع سوخته، نشان می دهد که بالقوه برای تبدیل پس از آتش وجود دارد. محیط زیستی و اقدامات مدیریت پس از آتش سوزی شامل اختلال خاک یا زیرزمینی مهمترین عوامل موثر بر وقوع گونه های بومی بوده است. چهار گونه بی چوب چوب دار در 10٪ از توطئه ها رخ داده است، که نشان می دهد که اکنون در مدیریت زمین پس از آتش سوزی در کشور، خطر واقعی را ایجاد می کند. برخلاف گونه های بومی، که در آن مدیریت پس از آتش منفی بر وقوع آنها تأثیر منفی گذاشت، گونه های بیگانه بیشتر در مزارع سوزانده شده بودند که در آن عملیات پس از آتش سوزی باعث برهم خوردن پوشش گیاهی یا خاک شد. واقعیت این است که رفتارهای معمول پس از آتش سوزی در این جنگل های کاشته شده (جنگل زدایی، برداشت زیرزمینی و بازیافت خاک) مانع از بازیابی گونه های بومی شده است، اما افزایش عجایب تهاجمی باعث ایجاد مشکلاتی می شود که باید در هنگام برنامه ریزی اقدامات پس از آتش انجام شود.