The effect of environmental stochasticity on species richness in neutral communities

تصدیق زیست محیطی به عنوان یک عامل بی ثبات کننده، افزایش نوسانات فراوانی و میزان انقراض جمعیت است. با این حال، ثبات یک جامعه ممکن است از پاسخ دیفرانسیل گونه به تغییرات محیطی به دلیل اثر ذخیره سازی سود ببرد. این مقاله یک بحث سیستماتیک و جامع در مورد این دو گرایش متناقض ارائه می دهد، با استفاده از نسخه متاکومونیت اخیر مدل کوتاه بی نظیر تنوع زیستی که در آن زمان تصحیح محیط زیست و سر و صدای جمعیتی را امکان پذیر می سازد و اجازه می دهد تا انقراض و انحطاط آن را ارائه دهد. ما نشان می دهیم که ترکیب سر و صدای جمعیت شناختی در مدل برای کاربرد آن ضروری است و رفتار واقع گرایانه سیستم را هنگامی که تغییرات تناسب اندام نسبتا ضعیف است، ضروری می سازد. وابستگی غنای گونه به قدرت تصادفی محیطی تغییر می کند زمانی که زمان همبستگی تغییرات محیطی افزایش می یابد. این انتقال نقطه ای است که در آن اثر ذخیره سازی دیگر در ثبات جامعه موفق نمی شود.