Environmentally transmitted parasites: Host-jumping in a heterogeneous environment

گروه های مخزن آلوده به هورمون رشد، تکه های منابع را از بین می برند و یک مرحله حیوانی آزاد را ایجاد می کنند. گروه های رمان میزبان همان تکه هایی را مشاهده می کنند که در معرض عفونت قرار می گیرند. ما از ورود به تکه ها، سطوح انحلال انگل و عفونت میزبان جدید به عنوان فرآیندهای تصادفی برخورداریم و زمان انتظار برای گذراندن را تا زمانی که یک پرش میزبان (عفونت اولیه یک میزبان جدید) رخ می دهد، به دست می آوریم. در حالت ایستا، میانگین تراکم پارازیت مستقل از اندازه گروه مخزن میزبان است. اما واریانس تراکم انگل درون پچ با حجم گروه مخزن افزایش می یابد. احتمال آلوده شدن یک میزبان جدید با واریانس تراکم انگل کاهش می یابد؛ در نتیجه گروه های بزرگتر مخزن طول متوسط ​​انتظار برای پریدن میزبان را افزایش می دهند. گروههای میزبان بزرگتر بزرگتر در طول هر بازدید از یک پچ میزبان، احتمال افزایش پرش میزبان را افزایش میدهند، بلکه تعداد کل بازدیدها را در هر واحد زمان را کاهش میدهند. تعامل این اثرات به این معنی است که زمان انتظار برای اولین عفونت افزایش می یابد با اندازه گروه رمان میزبان. اگر مخزن میزبان با استفاده از تکه های منابع در هر شیوه ای غیر یکنواخت، همپوشانی مکانی فضایی بین گونه های میزبان، زمان انتظار برای پریدن میزبان را افزایش می دهد.