An elaboration of theory about preventing outbreaks in homogeneous populations to include heterogeneity or preferential mixing

هدف از بسیاری از برنامه های واکسیناسیون، دستیابی به ایمنی جمعیت است که بالاتر از آن، پاتوژن های معرفی شده توسط افراد عفونی (مثلا مسافران از مناطق اندمیک) باعث ایجاد شیوع بیماری نمی شوند. با استفاده از یک مدل فراگشت ساده، ما نشان می دهیم که اگر زیر جمعیت ها در ویژگی هایی که بر تعداد اولیه تولید مثل تاثیر می گذارند یا اگر اعضای آن ترجیحا ترکیب شوند، ایمنی های زیر جمعیتی با وزن متوسط ​​نمی توانند با مصارف همگن مخلوط آستانه، به عنوان تمرین کنندگان بهداشت عمومی معتاد به انجام. سپس، اثر ناهمگونی را در میانگین تماسهای سرپایی در تعداد بازتولید فراوانی پایه بررسی می کنیم. به عنوان مثال، اگر میزان تراکم جمعیت بر مخاطب تاثیر می گذارد، ممکن است نرخ ها در زیر جمعیت های شهری و روستایی متفاوت باشند. تفاوت های دیگر در میان جمعیت های زیر در ویژگی هایی که بر تعداد اولیه تولید مثل آنها اثر می گذارد، به طور مشابه تاثیر می گذارد. در توافق با نتایج اخیر، ما نشان می دهد که مخلوط ترجیحی ناهمگن در میان زیر جمعیت ها تعداد بازتولید اولیه متا جمعیت را بیشتر از مخلوط ترجیحی همگن می کند. در ادامه، نتایج قبلی در مورد اثرات ناهمگونی در مصونیت های زیر جمعیت و ترکیب ترجیحی بر تعداد مولد مؤلفه های مؤثر جمعیت، تدوین شده است. در نهایت، ما پیشنهاد می کنیم بردار مشتقات جزئی این تعداد بازتولید با توجه به مصونیت های زیر جمعیت به عنوان یک ابزار اساسا جدید برای هدف گیری تلاش های واکسیناسیون.