An agent-based model of dialect evolution in killer whales

نهنگ قاتل یکی از معدود گونه های حیوانی است که دارای گویش های آوایی هستند که از گروه های خاصی از گروه های اجتماعی یاد می شود. ما یک مدل مبتنی بر عامل مبتنی بر جمعیت نهنگ قاتل را توصیف می کنیم و مجموعه ای از قوانین یادگیری صوتی را آزمایش می کنیم تا ارزیابی کنیم که کدام سازوکار ممکن است منجر به شکل گیری گروه های گفتاری در وحشی شود. ما یک مدل صفر با انتقال ژنتیکی و بدون یادگیری و ده مدل با قوانین یادگیری که با منبع الگو (مادر یا ماتریلیک)، نوع تغییرات (خطاهای تصادفی یا نوآوری ها) و نوع تغییر تماس تفاوت می کنند (هیچ تفاوتی از تفاوت در زبان و زوج) از کین) مدل صفر بدون یادگیری صوتی، الگوی فراخوانی های تماس خاصی را که ما در طبیعت مشاهده می کرد، تولید نمی کرد. یادگیری از هر دو مادر به تنهایی و یا کل ماتریلیک با تماس های در حال تغییر با اشتباهات تصادفی، توزیع درجه بندی فنوتیپ تماس را بدون نوع تماس های گسسته مشاهده شده در طبیعت ایجاد کرد. معرفی نوآوری گاه به گاه یا خطای تصادفی متناسب با واریانس ماترییل، انواع تماس های گسسته یا پایدار تر را به وجود آورد. تمایل به انحراف از تماس ماتریل های مربوط به واکنش سریع خوشه های تماس آزاد فراهم می کند. الگوی شبیه تنوع زبانی مشاهده شده در وحشی، تنها زمانی اتفاق می افتد که قوانین در ترکیب ها اعمال می شود و خروجی های مشابه می توانند از قوانین مختلف یادگیری و ترکیب آنها بوجود آیند. نتایج ما بر فقدان اطلاعاتی در مورد ویژگی های کمی گویش های نهنگ قاتل تأکید می کند و مجموعه ای از سوالات قابل تردید را نشان می دهد که می توانند بینش هایی را در مورد تکامل فرهنگی گویش های نهنگ قاتل ایجاد کنند.